W 1882 roku, podczas patagońskiej konkwisty, zatrudniony przez armię duński kapitan Gunnar Dinesen wykonuje na pustyni prace inżynieryjne. Jego 15-letnia córka Ingeborg zakochuje się i ucieka z młodym żołnierzem. Ojciec wyrusza na poszukiwania. Pustynia staje się sceną, na której mijają się ludzie, zwierzęta i duchy, do głosu dochodzą sprzeczne interesy zbiorowości, jednostek i światów. W minimalistycznych, statycznych kadrach Alonso zamyka rozpaczliwą walkę człowieka uwięzionego w ryzach historii i własnych pragnień.
